Ο Τσατσάκης Κίμων γενημμένος το 1953 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και κατοικεί είναι παντρεμένος κι έχει δυο παιδιά που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Είναι Συνταξιούχος Σχολικός Σύμβουλος πρωτοβάθμιας και συγγραφέας. Τα ενδιαφέροντά του πηγάζουν από τις επαφές που έχει με τα βιβλία, τη φύση, τη καθημερινότητα, τον εαυτό του.
– Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη συγγραφή και τι ήταν αυτό που
σε παρακίνησε (η πρώτη σου επαφή/το έναυσμα) ?
– Ξεκίνησα το 2008 και εκείνο που με παρακίνησε ήταν ότι ήθελα να εκθέσω αυτά που προβλημάτιζαν τον εαυτό μου, να βοηθήσω αυτούς που είχαν ανάγκη.
Παρατηρούσα τη συμπεριφορά των ανθρώπων και δεν μου ταίριαζαν τα λόγια με τα έργα τους. Προσπαθούσα να τους ερμηνεύσω και εκείνο που καταλάβαινα ήταν μόνο ο εαυτός μου. Τότε αμφισβητούσα και στοχαζόμουν. Έτσι άρχισα να αναζητώ τις δικές τους σκέψεις. Η παρατήρησή μου και οι σκέψεις τους με οδήγησαν να διαπιστώσω ότι απεικόνιζαν ανθρώπινες μορφές με αισθητικές αντιλήψεις, κατανοητές παρορμήσεις και εξάψεις, μορφές που χρειάζονται συναισθηματική καλλιέργεια, αφύπνιση πνεύματος για να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις τους, ν’ ανοίξουν το κελί της απομόνωσης και της μοναξιάς και ν’ αγκαλιάσουν τη ζωή με χαρά, να ανακαλύψουν το νόημά της, να κατοικήσουν στον κόσμο των αισθήσεων, ν’ αγκαλιάσουν το συνάνθρωπό τους, γιατί μόνο έτσι θα ακολουθήσουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και αρετή, την αγάπη. Πνιγόμουν και αναζητούσα αέρα ν’ αναπνεύσω. Τότε σκαρφίστηκα τη συγγραφή.
Τι σε ενέπνευσε στη συγγραφή του πρώτου σου βιβλίου?
Ο βασικός στόχος του πρώτου μου βιβλίου ήταν να βοηθήσω τους μαθητές μου. Αναφερόταν στο ‘’ Σκέφτομαι και Γράφω’’. Παρατηρούσα ότι ενώ μπορούσαν να σκέφτονται, όμως δεν με ικανοποιούσαν στο γράψιμό τους. Προσπάθησα να τους δώσω τρόπους, μεθόδους να γράφουν με ικανοποιητικό τρόπο τις σκέψεις τους. Ο τίτλος του είναι: ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. Θεωρία και πράξη. Εκδόσεις Δοκιμάκης
– Τι σε ενέπνευσε στη συγγραφή του καθε βιβλιου σου ξεχωριστά?
– Είχα τις ιδέες, έβαζα τους στόχους και άρχιζα να σημαδεύω, ώσπου να πετύχω το κέντρο.
– Βιβλία που έχεις γράψει μέχρι σήμερα και 2 λόγια για το καθένα?
– Το πρώτο είναι το “Γραπτός Λόγος” που ανέφερα παραπάνω (2009).
-Το δεύτερο (2011)είναι το πρώτο μου Μυθιστόρημα με τίτλο: Άρωμα Ζωής. Ο μυστικός και ανεκπλήρωτος έρωτας οδηγεί στο βιασμό της ηρωίδας που στο τέλος παντρεύτηκε το βιαστή της, ο οποίος εξ αιτίας της αναφοράς και μόνο βιασμών, σκοτώνεται με τη μηχανή του και παίρνει το μυστικό του στον τάφο του.
– Το τρίτο(2014) είναι το Μυθιστόρημα με τίτλο: ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ. Εκδόσεις ΙΤΑΝΟΣ. Σχολικός Σύμβουλος επισκέπτεται για καθοδήγηση σχολείο της περιφέρειάς του. Εκεί συναντά μια μαθήτριά του από το δημοτικό η οποία τον θυμάται με συγκίνηση και αγάπη και του διηγείται την ιστορία της ζωής της που είναι γεμάτη αγωνίες και ανατροπές από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς.
Θα έλεγα ότι είναι ένα μυθιστόρημα εκπαιδευτικής και γονεϊκής ευθύνης και ενοχής.
Και Φυσικά το Νέο του Κοινωνικό Μυθιστόρημα “Η Μετάσταση της Αγάπης” από τις Εκδόσεις Πηγή!!
Περιγραφή
Ο Φανούρης, καθώς κοίταζε το νεκρό σώµα του Γιάννη, ένιωθε µια απίστευτη ντροπή και συνάµα µια τροµερή θλίψη που αυτός ζούσε. Ήταν από εκείνες τις ντροπές που λερώνουν το µυαλό και την ψυχή, που µε τίποτα δεν µπορείς να τις καθαρίσεις, αλλά όµως µπορεί να σου µεταµορφώσουν τη ζωή προς το καλύτερο. Καθώς ανασκάλευε τη σκέψη του, αναδεύτηκαν όλα τα περασµένα, όλα αυτά που µαζί αντιµετώπισαν. Μια ανελέητη δίνη τον παρέσυρε στην αφετηρία της σχέσης τους, από τη µετάδοση του ιού του Έιτζ και την υπόλοιπη διαδροµή τους. Ο απίστευτος έρωτάς του µε τη Σίντυ -την άγνωστη τότε συντροφιά-, τα πλούσια χρόνια των Αθηνών, τα σχεδόν πέντε χρόνια για τη µετάσταση, η ζωή στο ίδρυµα. Σαν µια φωτογραφία, πλαισιωµένη από την οµίχλη του χρόνου, περνούσε µπροστά του το παρελθόν τους, η ζωή τους ολόκληρη. Θα ήθελε να του προσφέρει όλα τα λουλούδια του κόσµου, να τον µυρώνουν στον προορισµό του. Ένιωθε φριχτά, άθλια, θεωρώντας ότι εξαιτίας του πέθανε. Με ειλικρίνεια, θα του έλεγε: «Φίλε µου, είναι σηµαντική η απώλειά σου, µα πιο σηµαντικό είναι το έργο που αφήνεις. ∆εν ωφελεί να στενοχωριόµαστε που σε χάσαµε, αλλά να είµαστε χαρούµενοι που υπήρξες ανάµεσά µας. Ποιος ξέρει, µπορεί αύριο κιόλας να σε ακολουθήσω. Λίγες στιγµές ολόκληρη η ζωή µας. “Σε ένα κουπέ του τρένου ζήσαµε συνοδοιπόροι και συντροφικά. Συναντηθήκαµε για µια στιγµή, σε µια στάση στο τρένο της ζωής. Εσύ κατεβαίνεις πρώτα, εγώ µετά. Τίποτα δεν κρατάµε όταν κατεβαίνουµε από το τρένο της ζωής, δεν χρειαζόµαστε αποσκευές, τίποτα δεν είναι δικό µας· όλα στο τρένο τα αφήνουµε, για να ωφελήσουν τους επόµενους”.
– Τι σε δυσκόλεψε στο ξεκίνημα της συγγραφής σου?
– Το αρμονικό συνταίριασμα των λέξεων ώστε να δώσουν ένα κατανοητό νόημα των ιδεών που στριφογύριζαν στο κεφάλι μου. Να δώσουν ένα αποτέλεσμα που να βοηθήσει τους αναγνώστες.
– Ποιός ή τι σε βοήθησε να το ξεπεράσεις?
– Είμαι ένας μοναχικός λύκος που αναζητά την επιβίωση του με τις δικές του δυνάμεις. Βάζει στην υπηρεσία του τη θέληση, τα βιβλία, το πνεύμα του, τις ψυχικές του δυνάμεις και ορμά να κατακτήσει την κορυφή.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γίνει συγγραφέας? Θα πρότεινες την προσπάθεια συγγραφής σε νέους? Και γιατί?
“Μεράκι. Στόχους. Διάβασμα, διάβασμα. Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Αγάπη, αγάπη, αγάπη, αγάπη για τη συγγραφή και την προσφορά. Ναι, θα το πρότεινα με την προϋπόθεση να έχουν στο δισάκι τους το οπλοστάσιο που μόλις ανέφερα.”
– Πως βλέπει τη σημερινή εποχή ένας συγγραφέας και τι προσπαθεί να
αλλάξει απ αυτήν, με τη στάση του και το έργο του?– Η σημερινή εποχή είναι απρόσωπη και γι αυτό σκληρή, τείνει προς αυτοκτονία, επιρρεπής στα υλικά και μόνο αγαθά, χωρίς πίστη στο Θεό και στους ανθρώπους. Είναι μια αρρωστημένη εποχή που ο συγγραφέας κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να της γνωματεύσει την αρρώστια και να της απλώσει το χέρι να την επιστρέψει στο ανθρώπινο συναίσθημα και να την κρατήσει στο χείλος του γκρεμού…και με τη στάση του και με το έργο
του.
Που βρίσκουμε πληροφορίες για σένα?
Στο mail μου tsatsakiskimon@gmail.com !
ABOUT SIN
“Ευτυχώς δεν βρέθηκα στην ανάγκη να μετανιώσω για κάτι βαρύ που να μην το σηκώνουν οι πλάτες μου και να επιθυμώ να το εξοστρακίσω.“
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΠΈΡΟΧΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ Κ.ΤΣΑΤΣΑΚΗ ΚΙΜΩΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟ ART’S NETWORK ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΆΣΤΗΚΕ ΜΑΖΊ ΜΑΣ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΘΗΓΗΤΕ, ΑΛΛΆ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΘΗΤΕΣ… ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ “Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ”…!!
ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ SITE ΜΑΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ART’S NETWORK.
